met liefs (jaarthemalied 97-98)

Stotteren en giechelen zo rood als een tomaat (aa-aa-aah).
Een vreemd, plezant gevoel tintelt door m'n ruggengraat.
'k Wil dolgraag iets vertellen maar hoe pak je dat nu aan?
Je woont al op m'n pennenzak maar dat zal niet volstaan.
 
Refrein:
Omdat ik van je hou, tel ik blaadjes, schrijf ik jou.
'MET LIEFS' erbij voel ik vlinders, ben ik blij.
'k Heb je foto op zak, spring met gemak tot op het dak.
Als ik uren naar de spiegel kijk denk ik aan jou,
omdat ik ziel-enorm-fantastisch-heel erg van je hou (aa-aa-aah).
 
We sprinten rond het blokje en we blinken in ons vel (aa-aa-aah).
Wapperende oren zijn bij ons niet echt van tel.
Met mensenvlees gaan knutselen: waar halen ze 't idee?
Die plastieken chirurgie: doen we daar zo snel aan mee?.
 
Refrein
 
De zon is aan het schijnen en 't is ook nog volle maan (aa-aa-aah).
De schaapjes op het droge, de problemen van de baan.
Nu weet ik het wel zeker: 't is voor eeuwig en altijd.
Maar 't kan ook nog verkeren en dat vraagt dan weer wat tijd.
 
Refrein
 
Soms zijn er van die boekjes of programma's op TV (aa-aa-aah).
Dan word ik stiekem wijzer maar vaak zit ik er ook mee.
Dat turnen en dat stoeien lijkt hen zelden te vermoeien.
En dan blijft er nog de vraag: is dit echt of is het knoeien?
 
Refrein
 
Er zijn zo van die woorden waar mijn moeder zich aan stoort (aa-aa-aah).
Maar die je op de speelplaats onder vrienden wel vaak hoort.
We gaan ze nu niet zingen: want dan wordt het onbeleefd.
'k wil wel stiekem één verklappen, als je mij een zoentje geeft.
 
Refrein
 
Borsten noem ik tietjes: is dat echt zo onbeleefd? (aa-aa-aah).
Busten klinkt wel netter, maar het is voorbijgestreefd.
Een piemel noem ik pikje of nog liever pietje puk.
(op fluistertoon) en als moeder het niet hoort: ja, dan zeg ik stiekem f....
 
Refrein